Alweer de laatste dag.

De tijd vliegt, het is alweer de laatste dag. We weten nu ook weer waarom je nooit te lang naar Parijs moet gaan. Je loopt gewoon heel erg veel, gaat minstens 5x per dag wel een metrostation in en ook 5x weer uit en bijna al die 10x moet je een hele partij trappen beklimmen en afdalen, er zijn lang niet overal roltrappen of liften. We voelen onze kuitspieren dan ook al behoorlijk.

Vanmorgen weer op pad, eerst naar de overdekte markt van Saint Quentin, was wel leuk, maar niet echt bijzonder.

Toen dachten we naar de grootste vlooienmarkt van Parijs te gaan. Toen we al uit de metro waren, op weg er naar toe, keek ik even op Google hoe we moesten lopen en helaas, toen pas zag ik de mededeling dat ie vandaag gesloten was, beetje dom dat we dat niet eerder gecheckt hadden. 

Maar niet getreurd, gewoon weer verder, nu naar de wijk Marais, met de Place des Vosges, een heel oud en mooi plein met eromheen allerlei leuke galerieën.

Toen kwamen we, na een klein stukje lopen, ineens op de place de la Bastille en daar bleek een hele grote markt te zijn, troffen we dat even.

In een leuk markt café,  lekker op z'n Frans geluncht.

Daarna nog even richting les Halles en de grote boulevards, waar we langs het beroemde/beruchte restaurant Chartier kwamen en via nog een paar leuke passages richting hotel, om zo langzamerhand naar de trein  te gaan.

Musee d'Orsay

Vanmorgen, na alweer een heerlijk ontbijt, op weg naar het Musee d'Orsay. Wat een feest om daar te mogen rondlopen. Het één  nog mooier dan het ander. Heel veel prachtige beelden,  en een enorme collectie van het impressionisme. Dat is echt genieten.

Daarna weer op weg naar de Sacre Coeur en gelukkig deed de funiculaire het nu wel. Daar is het altijd weer genieten van het uitzicht.

Het weer wordt steeds beter en warmer en na een lekker ijsje, weer op weg, naar Forum des Halles.

Het is inmiddels 20 graden en dat nodigt maar tot één  ding uit: het terras.

Hierna een poosje naar het hotel en na een uurtje weer op pad, richting quartier Latin, dat we uitgezocht hadden om te gaan eten. Eerst weer een terrasje, want je kan nu echt gewoon lekker buiten zitten. Het valt op, als enige wijk tot nu tot, dat hier het afval echt op iedere hoek opgestapeld ligt. Wel lekker op het terras gezeten.

Daarna naar een bistro, zag er leuk uit, echt Frans met een leuk Frans muziekje, alleen waren wij de eerste gasten. Helaas, dat bleef zo. Bij navraag bleek dat al even zo te zijn, omdat de toeristen de buurt mijden vanwege het afval, allemaal de schuld van Macron zo werd ons verteld. We hebben er niet minder om gegeten, het eten was voortreffelijk en we hadden vanaf ons plekje voor het raam genoeg op straat te bekijken

Vooraf uiensoep en salade chevre chaud. 

Op stap

Vanmorgen vroeg het ontbijt in het hotel, wat een verwennerij. Er is echt van alles. Natuurlijk scrambled eggs met bacon, maar ook gerookte zalm en ik ontwaarde zelfs een fles met champagne, maar daar hebben we ons maar niet aan gewaagd. Allerlei beleg, granen, salades, humus, fruit enz. Jammer dat je niet alles kunt proeven.

Na het ontbijt op stap naar de Eifeltoren, ook al hebben we die al zo vaak gezien, dat hoort er toch echt altijd bij.

En weer verder gewandeld richting Champs Elysee, om, na een blik op de arc de Triophe te hebben geworpen, weer een metro te pakken richting Sacre Coeur.

Aangekomen onder aan de Sacre Coeur bleek, door de staking, de funiculaire naar boven niet te werken en, omdat we er al zo'n 10 kilometer op hadden zitten, zag ik het niet zitten om al die trappen op te sjouwen, dus dat stellen we uit naar morgen.

Beneden een straat in gelopen en dat bleek een waar walhalla voor de naaister onder ons, de ene enorme stoffenzaak na de andere. Als ik nog eens een lijstje benodigde stoffen heb gemaakt, neem ik, denk ik, gewoon 's morgens de Thalys naar Parijs, en kom ik 's avonds met volle tassen weer terug.😂

Na een flink stuk lopen hebben we weer een metro genomen naar het quartier Latin.

Nog even het uitzicht op de Notre Dame, dat is toch wel droevig.

Vandaag is de nationale staking, we merken er niet zoveel van, behalve dat hier en daar het vuilnis zich opstapelt.

 In quartier Latin lekker wat gedronken en toen even naar het hotel om bij te komen.

Om een uur of zes weer op pad, richting place de la Cotrascarpe, om daar (alweer) wat te drinken en op zoek te gaan naar een restaurant waar we al eerder geweest waren. Dat lukte niet helemaal, maar we kwamen wel bij een heel leuke, echt Franse, bistro terecht, waar we alweer heerlijk hebben gegeten.

Na afloop weer richting hotel en nog even een naast gelegen pub aan gedaan, toen weer snel naar bed, zodat we morgen weer uitgerust op pad kunnen.

Parijs

Nadat Willem al een weekend naar Gent en Londen was geweest, is het nu weer tijd om met zijn tweeën op stap te gaan. 40 jaar getrouwd, dat kan maar één ding betekenen: naar Parijs.

Om 12 uur stapten we in Rotterdam op de Thalys, met de bedoeling om om 14.45 uur op gare du Nord aan te komen. Nou, dat mislukte. Er was een wisselstoring op de hoge snelheidslijn, en we moesten over het regulier spoor, via het station van Lille verder. Omdat van Noord en Zuid alle hoge snelheidstreinen nu via het station van Lille moesten, werd dat een enorme puinhoop.  Lang aan de Belgisch/Franse grens gewacht, om uiteindelijk met ruim drie uur vertraging aan te komen op Gare du Nord. Gelukkig bleek ons hotel ook echt aan de overkant van het station te liggen. Ook daar leek het nog even mis te gaan, want er bleek iets niet goed te zijn gegaan met de boeking. Gelukkig werd dit opgelost en konden we eindelijk aan ons  verblijf in Parijs beginnen.

Dit is het station, de foto is genomen vanaf de ingang van ons hotel.

Een knusse, keurig nette, maar kleine hotelkamer.

Snel de spullen neergezet en in de buurt een cafeetje opgezocht.

Daarna uit eten bij het restaurant naast ons hotel, Terminus Nord. We hadden van Fred voor ons 40 jarig jubileum een bon gekregen om daar te besteden, dus dat kwam goed uit. We hebben er heerlijk gedineerd.

En toen, na een toch best vermoeiende dag, naar bed.